رد شدن به محتوای اصلی

زندگی زیباست؛ همچون غزلی عاشقانه

زندگی باید کرد، چراکه زیباست و تکرار نشدنی

جستجوی این وبلاگ

نمایش پست‌ها از مارس, ۲۰۲۴

مشاهده همه

پست‌ها

مایه‌ی اصل و نسب در گردش دوران زر است

در اسفند ۱۷, ۱۴۰۲

دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست صائب تبریزی غزل ناب

+

دریافت پیوند
Facebook
Twitter
Pinterest
ایمیل
سایر برنامه‌ها

با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه

در اسفند ۱۷, ۱۴۰۲

دانه فلفل سیاه و خال مه‌رویان سیاه مشروطه‌خواه برنو

+

دریافت پیوند
Facebook
Twitter
Pinterest
ایمیل
سایر برنامه‌ها

پریشان کن سر زلف سیاهت شانه‌ اش با من

در اسفند ۱۴, ۱۴۰۲

پریشان کن سر زلف سیاهت شانه‌ اش با من حمید تقوی آهنگ علیرضا افتخاری

+

دریافت پیوند
Facebook
Twitter
Pinterest
ایمیل
سایر برنامه‌ها

خیز و به ناز جلوه ده قامت دلنواز را

در اسفند ۱۳, ۱۴۰۲

غزل زیبا وحشی بافقی خیز و به ناز جلوه ده قامت دلنواز را

+

دریافت پیوند
Facebook
Twitter
Pinterest
ایمیل
سایر برنامه‌ها

واعظی پرسید از فرزند خویش

در اسفند ۱۳, ۱۴۰۲

پروین اعتصامی واعظی پرسید از فرزند خویش یک مسلمان هست آنهم ارمنستان

+

دریافت پیوند
Facebook
Twitter
Pinterest
ایمیل
سایر برنامه‌ها

پست‌های بیشتر

روزانه‌ها

همه عمر برندارم، سر از این خمار مستی

بایگانی

مهٔ 20244
آوریل 20242
مارس 20245
فوریهٔ 202423
ژانویهٔ 20249

امشب

ویکی پدیا

نتایج جستجو

جستجوی این وبلاگ

صفحات

Home
عاشیق دل‌خسته گؤر دلداره دؤندرمیش یوزون

مطالب پربازدید

یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا

"یک پند ز من بشنو"؛ غزلی زیبا از مولانا: یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا من خمره‌ی افیونم، زنهار سرم مگشا! آتش به من اندرزن، آتش چه زند با من؟! کاندر فلک افکندم، صد آتش و صد غوغا گر چرخ همه سر شد، ور خاک همه پا شد نی سر بهلم آن را، نی پا بهلم این را یا صافیه الخمر فی آنیه المولی اسکر نفرا لدا و السکر بنا اولی مولانا

یارا بهشت صحبت یاران همدم است

یکی از زیباترین و پربارترین غزليات استاد سخن، سعدی شیرازی: یارا بهشت صحبت یاران همدم است دیدار یار نامتناسب جهنم است هر دم که در حضور عزیزی برآوری دریاب کز حیات جهان، حاصل، آن دم است نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمیست بس دیو را که صورت فرزند آدم است آن است آدمی که در او حسن سیرتی یا لطف صورتیست دگر حشو عالم است هرگز حسد نبرده و حسرت نخورده‌ام جز بر دو روی یار موافق که در هم است آنان که در بهار به صحرا نمی‌روند بوی خوش ربیع بر ایشان محرم است وآن سنگدل که دیده بدوزد ز روی خوب پندش مده که جهل در او نیک محکم است آرام نیست در همه عالم به اتفاق ور هست در مجاورت یار محرم است گر خون تازه می‌رود از ریش اهل دل دیدار دوستان که ببینند مرهم است دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف لیکن رفیق بر همه چیزی مقدم است ممسک برای مال همه ساله تنگ دل سعدی به روی دوست همه روزه خرم است سعدی

امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران کنم

آهنگ امروز سرمست آمدم، شجریان، شعر مولانا : این بار سرمست آمدم، تا جام و ساغر بشکنم ساقی و مطرب هر دو را، من کاسه‌ی سر بشکنم از کف عصا گر بفکنم، فرعون را عاجز کنم گر تیشه بر دستم فتد بت‌های آزر بشکنم امروز سرمست آمدم، تا دیر را ویران کنم گرز فریدونی کشم، ضحاک را سر بشکنم گر کژ بسویم بنگرد، گوش فلک را برکنم گر طعنه بر حالم زند، دندان اختر بشکنم چون رو به معراج آورم، از هفت کشور بگذرم چون پای بر گردون کشم، نو چرخ و چنبر بشکنم گر محتسب جوید مرا، تا در رهی کوبد مرا من دست و پایش در زمان، با فرق و دندان بشکنم من مرغ عالی همّتم، از آشیانه بَر پَرَم تا کرکسان چرخ را، هم بال و هم پر بشکنم من طائر فرخنده‌ام، در کنج حبس افتاده ام باشد مگر که وارهم، روزی قفس در بشکنم گر شمس تبریزی مرا، گوید که هی آهسته شو گویم که من دیوانه‌ام، این بشکنم آن بشکنم مولانا

عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست

غزل خواندنی سعدی، کشمکش میان عشق و عقل: عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست کآن که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست هر که با شاهد گلروی به خلوت بنشست نتواند ز سر راه ملامت برخاست که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق که نه اندر عقبش گرد ندامت برخاست عشق غالب شد و از گوشه‌نشینانِ صلاح نام مستوری و ناموس کرامت برخاست در گلستانی که آن گلبن خندان بنشست سرو آزاد به یک پای غرامت برخاست گل صدبرگ ندانم به چه رونق بشکفت یا صنوبر به کدامین قد و قامت برخاست دی زمانی به تکلف بر سعدی بنشست فتنه بنشست چو برخاست قیامت برخاست سعدی

تک بیتی و دوبیتی‌های‌ عاشقانه و

دوبیتی های بسیار زیبا و دلنشین: من که از آتش دل چون خم می در جوشم مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم قصد جان است طمع در لب جانان کردن تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم ____________ _________ عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد زآن زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما ____________ _________ میان مهربانان کِی توان گفت که یار ما چنین گفت و چنان کرد عدو با جان حافظ آن نکردی که تیر چشم آن ابروکمان کرد ____________ _________ سر ارادت ما و آستان حضرت دوست که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست ____________ _________ ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست هر کجا هست خدایا به سلامت دارش! حافظ ______________ __________ قاضی پسرش در رمضان خورد شراب وآنگه به لواط کرد بیچاره شتاب ای زمره اسلام بگویید جواب کافر به اگر چنین مسلمان خراب ابن حسام خوسفی ______________ __________ چشم اگر این است

‏با پشتیبانی Blogger